Forum w stylu gry RPG

ArtleMaksimus

Dowódca był coraz bardziej zdziwiony ale ruszył wraz z towarzyszem.Urgal oczywiscie nie zapomniał swego miecza.Wyciągnął go z ziemi zarzucił na ramię i ruszył a wraz z nim cala reszta.Szli tak przez około 2 godziny gdy nagle jeden z Urgali obecnych tam upadł na ziemię.

-Wody proosze wody-powiedział i padł twarzą w piach.-Jestem wykończony musimy odpocząć.

Dowódca popatrzył na Bohatera

Gość

Pragdush popatrzył na niego niesamowicie zdziwiony, zawsze był pewien, że kto jak kto ale Urgale są o wiele silniejsze.
- Macie jakąś wodę? - Zwrócił się do dowódcy, miał nadzieje, że ktoś będzie ją miał to by pomogło w ucieczce człowiekowi.

ArtleMaksimus

Z tłumu wyjawił się jakas postać.Ale nie byl to Urgal ani czlowiek.Był to Kull

-Ja mam-powiedział-I mam też o wiele ciekawszą informacje o której reszta chciałaby wiedzieć.-Przybysz popatrzył prosto w oczy Groll'owi.

-Tak chodzi o twój wyczyn przyjacielu.O twój bohaterski wyczyn.O to jak pomogłeś temu człowiekowi uciec.To takie miłe i szlachetne z twojej strony że az odrażające.No to chyba wszyscy już wszystko wiedza.Kull rzucił Bohaterowi wodę i odszedł.

Gość

Groll klął się na wszystko co jest na ziemi i niebiosach, że nie wziął swoich noży do rzucania. Teraz jednak mimo woli rzucił wodę leżącemu na ziemi Urgalowi i ruszył powolnym krokiem za Kullem, gdy doszedł do niego na około kilka metrów wyciągnął miecz i zamierzył się na jego szyję. Nikt nie będzie mu wyrzucał jego czynów a zwłaszcza nie ten śmierdzący Kull.

ArtleMaksimus

Kull zatrzymał się w pół kroku i odwrócił się do Urgala

-No i co teraz zabijesz mnie?Zabijesz swojego szojusznika?Zrobiłem to co musiałem.Wszyscy parszywi ludzie powinni zginąć.A popatrz na mnie.Jestem bez bronny.-Po tych słowach pstryknął palcami a zza gór wyłoniła się około setki Kulli uzbrojonych po zęby w Diamentowe zbroje.-Upss...zpoamniałem o nich-Kull usmiechnąl się szyderczo do Bohatera.

Gość

Pragdush zaślepiony gniewem, wyciągnął miecz. Popatrzył w oczy najpierw przywódcy a potem ogarnął resztę Kulli, przede wszystkim szukał drogi ucieczki, jeśli takową znalazł to z całej siły zamachnął się mieczem aby pozbawic głowy Kulla a potem ruszył pędem przed siebie, jeśli Kulle zaczęły go gonic i doganiac zrzuca wszystko co mogłoby mu przeszkadzac w ucieczce.

ArtleMaksimus

Urgal mógł tylko wrócić do swoich towarzysz którzy stali niedaleko i razem z nimi ruszyć w kierunku wioski.Groll zdecydowal się na ten atak.Zamachnął się i odciął mieczem glowe Kulla po czym puścił się biegiem w kierunku towarzyszy.Reszta Kulli była oddalona o jakieś 50-100 metrów od zdarzenia także Urgal miał pewna przewage.

Gość

Nie biegł do towarzyszy starał się ich ominąc, nie chciał na nich ściągac kłopotów. Okrążył ich i rzucił się w strone Wulkanów Rozpaczy, miał nadzieję, że stereotypy namnożone o drachenach ostraszą Kulle, a on będzie mógł spokojnie uciec.

ArtleMaksimus

Bohater ominął towarzyszy i gdy tylko znalazł się tuż obok wulkanu zaczął wołać
o pomoc.Po jakimś czasie stanęło przed nim około 50 drachenów.Kulle się zbliżało lecz gdy tylko zobaczyli Drachenów od razu uciekli.

-Czego chcesz Urgalu?-Zapytal jeden z nich.

Gość

Urgal popatrzył zmęczony na Drachenów zdawali się w jego oczach jedną płonącą kulą, był zmęczony tą dzisiejszą bieganiną, padł nieprzytomny, bez szans na powstanie w jednym kawałku zwłaszcza na terytorium Drachenów.

ArtleMaksimus

Jeden z obecnych wziął Urgala na ręce i zaniósł do środka.Urgal obudził się wyglodniały i spragniony na drugi dzień.Jednak nie musiał nic mówić.Przed nim leżał pełny talerz jakiegoś mięsa

-To jest mięso z płonącej jaszczurki-powiedział starszy jtory własnie wszedł do Urgala-Jedz śmiało-po tych słowach uśmiechnął się.

Gość

"Dracheni? Mili? Cholera chyba jestem w innym świecie" Myślał sobie Urgal zajadając mięso głośno mlaskając. Po zjedzeniu swoistego śniadania, wstał, czuł zakwasy w nogach, dawno tak długo nie biegał.
-Dziękuje...- powiedział we wspólnym mając nadzieje, że Drachen go zrozumie.

ArtleMaksimus

Drachen wykrzywil minę próbując zrozumieć słowa przybysza lub próbując wyczytać je z ruchu warg. Po chwili namysłu rzekł "Na zdrowie".

-Co teraz poczniesz przybyszu?

Gość

Pragdush siedział wpatrzony w drachena, nie wiedział co teraz pocznie, zresztą co go to obchodzi, wie, że musi obejśc Wulkany Rozpaczy i dostac się na stronę przeciwną obozom Urgali i Kullów. Popatrzył na drachena smutnym wzrokiem i wzruszył ramionami.